Liturgia Latina

Die 9 februarii

Quinto Idus februárii. Luna:

  • Alexandríæ in Ægýpto, commemorátio sanctæ Apollóniæ, vírginis et mártyris, quæ post multa ac crudélia persecutórum torménta, cum ímpia verba proférre recusavísset, flammis se dari máluit quam a fide defícere.
  • Item Alexandríæ, pássio plurimórum sanctórum mártyrum, qui ab ariánis, dum in ecclésia synáxim agébant, divérso mortis génere interémpti sunt.
  • Lemelléfæ in Africa, commemorátio sanctórum Primi et Donáti, diaconórum et mártyrum, qui in tutándo altári in ecclésia item ab hæréticis occísi sunt.
  • In monte prope Apaméam in Sýria, sancti Marónis, eremítæ, veheménti pæniténtiæ et interióri vitæ magnópere déditi, apud cuius sepúlcrum célebre eréctum est monastérium, unde nátio póstea ipsíus nómini ascrípta oríginem duxit.
  • In monastério Landaviénsi Cámbriæ, sancti Teliávi, epíscopi et abbátis, cuius exímios labóres multæ ecclésiæ tam in Cámbria et Cornúbia quam in Armórica célebrant.
  • Canúsii in Apúlia, sancti Sabíni, epíscopi, qui amícus fuit sancto Benedícto et Constantinópolim Románæ sedis legátus missus est, ut rectam fidem ab hǽresi monophysíta defénderet
  • Medioláni in Langobárdia, deposítio sancti Honoráti, epíscopi, qui, Langobardórum ímpetu imminénte, pópuli magnam partem Génuam confúgiens servávit.
  • In Bavária, commemorátio sancti Altónis, abbátis, qui, ex Hibérnia oriúndus, in silva huius regiónis monastérium exstrúxit, ipsíus nómine póstea vocátum.
  • Nucériæ in Umbria, sancti Raináldi, epíscopi, iam mónachi Camaldulénsis Fontis Avellánæ, qui, episcopále munus exércens, monásticæ vitæ hábitum tenáciter retínuit.
  • Primiliáni ad Mare prope Barcinónem in Hispánia, sancti Michaélis (Francísci Aloýsii) Febres Cordero, religiósi e Frátribus Scholárum Christianárum, qui in urbe Concha in Æquatória quadragínta fere annos litterárum stúdia promóvit, deínde in Hispánia símplici ánimo ad perféctam observántiam régulæ se cóntulit.