Liturgia Latina

Die 2 februarii

Quarto Nonas februárii. Luna:

  • Festum Præsentatiónis Dómini, a Græcis Hypapánte appellátum, qui quadragésima die post Natálem Dómini Iesus a María et Ioseph perdúctus est in Templum, spécie quidem extérius legem mosáicam implens, revéra autem pópulo suo credénti et exsultánti occúrrens, lumen ad revelatiónem géntium et glória plebis suæ Israel.
  • Aureliáni in Gállia Lugdunénsi, sancti Flósculi, epíscopi.
  • Cantuáriæ in Anglia, sancti Lauréntii, epíscopi, qui post sanctum Augustínum hanc gubernávit Ecclésiam et regem Ædbáldum ad fidem convértens valde auxit.
  • Herbípoli in Austrásia, sancti Burchárdi, epíscopi, qui, ex Anglia oriúndus, a sancto Bonifátio primus epíscopus huius civitátis ordinátus est.
  • Floréntiæ in Etrúria, beáti Simónis de Cássia Fidati, presbýteri ex Ordine Eremitárum Sancti Augustíni, qui verbis ac scriptis complúres ad meliórem vitam christiánam addúxit.
  • Segúsii in Subalpínis, beáti Petri Cambiani de Ruffia, presbýteri ex Ordine Prædicatórum et mártyris, qui a dissidéntibus in ódium Ecclésiæ in claustro trucidátus est.
  • Prati in Etrúria, sanctæ Catharínæ de’ Ricci, vírginis e Tértio Ordine Regulári Sancti Domínici, quæ religiósæ instauratiónis óperæ ánimum inténdit atque Iesu Christi passiónis mystéria iúgiter cólere stúduit necnon experíri méruit.
  • Burdígalæ in Gállia, sanctæ Ioánnæ de Lestonnac, quæ, puélla, invitaménta ac conátus matris, ut ab Ecclésia cathólica divérteret, répulit et post cóniugis mortem quinque puerórum institutióni sapiénter provídit, dein Societátem Filiárum Dóminæ Nostræ cóndidit, exémplo Societátis Iesu, ad puellárum christiánam institutiónem fovéndam.
  • Romæ, beáti Nicolái Saggio de Langobárdis, religiósi ex Ordine Minimórum, qui ianitóris offício humíliter sanctéque functus est.
  • Genestáni in Látio, beáti Stéphani Bellesini, presbýteri ex Ordine Sancti Augustíni, qui tempóribus calamitósis Ordini turbáto fidélis permánsit, puerórum institutióni, prædicatióni atque pastoráli curæ déditus.
  • Hanóii in Tunquíno, sancti Ioánnis Theóphanis Vénard, presbýteri e Societáte Parisiénsi Missiónum ad éxteras gentes et mártyris, qui, post sex annos clandestíni ministérii labóribus et angústiis afféctos, in cávea inclúsus læto ánimo sub imperatóre Tự Đức cápitis damnátus martýrio obviávit.
  • Dernáchi in Rhenánia Germániæ, beátæ Maríæ Catharínæ Kasper, vírginis, quæ Institútum Páuperum Ancillárum Iesu Christi fundávit, ut Dómino in paupéribus servírent.
  • Medioláni in Itália, beáti Andréæ Cároli Ferrari, epíscopi, qui traditiónem religiósam gentis suæ excóluit et novas apéruit vias, quibus in mundo Christus et Ecclésiæ cáritas cognosceréntur.
  • Verónæ in Itália, beátæ Maríæ Domínicæ Mantovani, vírginis, quæ Institúto Parvárum Sorórum a Sacráta Família, quod una cum beáto Iosépho Nascimbeni, presbýtero, fundávit, uti prima antístita prǽfuit, paupéribus, órphanis ægrotísque in humilitáte vitæ pro Christi dilectióne insérviens.