Liturgia Latina

Beatorum Angeli Mariæ Prat Hostench, Lucæ a S. Iosepho Tristany Pujol et sociorum

De Commune martyrum: pro pluribus martyribus.

Collecta

Omnípotens et miséricors Deus, qui beátis Angelo Maríæ, Lucæ a Sancto Ioseph, presbýteris, et sóciis, grátiam perveniéndi ad vérticem Carméli per martýrium concessísti, præsta, quǽsumus, eórum intercessióne, ut, regálem Christi maiestátem testificándo, cum sapiéntia atque zelo semper vívere valeámus. Qui tecum.


Lectiones

De Commune martyrum: pro pluribus martyribus.

Lectio I: Ap 12, 10-12a, n. 714, 3
Ps. Resp.: Ps 123, 2-3. 4-5. 6-7. 8-9, n. 715, 3.
Alleluia: Mt 5, 10, n. 717, 1.
Evang.: Io 15, 18-21, n. 718, 6.


Liturgia Horarum

Una celebratione martyres decrevit uterque Ordo Fratrum Beatæ Mariæ Virginis de Monte Carmelo commemorare, qui variis suum in Hispaniarum locis ediderunt fidei testimonium ante et inter cruentam diutinamque tempestatem persecutionis in odium fidei (1936-1939). P. Angelus Maria Prat Hostench O. Carm., una cum suis confratribus anno 1936 Tarracone obtruncatus, et P. Luca a S. Ioseph Tristany Pujol O.C.D., una cum confratribus, eodem anno 1936 Barcinonæ interfectus est. Hoc ipso in monumento una commemorantur etiam sodalitates Ilerdæ, Tarraconæ, Toleti, Terrassæ, loci v.d. Olot, etc. Cuncta episcoporum, presbyterorum diœcesanorum, variorum ordinum religiosorum necnon laicorum manus inter Beatos adnumerata est partim a Benedicto XVI (498 martyres), die 28 octobris 2007, partim autem a Francisco (522 martyres), die 13 octobris 2013.

De Communi plurimorum martyrum.

Ad Officium lectionis

Lectio altera

Ex Scriptis beáti Ioséphi Maríæ Mateos Carballido, presbýteri et mártyris

(El Santo Escapulario 33 [1936], 135-137)

Ecclesiæ historia sanguine martyrum eius scripta est

Haud dúbium omníno est quin athléta exercitatióne formétur, atque per illam membra sua róboret ac válidus invictúsque ad luctándum fiat; necnon aurum in obrússa purificétur et, quanto magis purificétur, tanto áptius sit ad pretiósa conficiénda.

Aliquid símile in humáno corde fit: hoc est sicut aurum pretiósum, quod in dignitáte augétur cum in tribulatiónis obrússa conflátur atque per idípsum hómines sancti heroicíque effingúntur. Aliquid símile quoque fit in mýstico Ecclésiæ córpore: ob persecutiónem in ea flores inopinábiles oriúntur et virtútes ignótæ et res heróicæ. Propter hoc divínus eius Cónditor nuntiávit eam in ómnia sǽcula persecutiónes passúram: «Eritis ódio ómnibus propter nomen meum. Tradent enim vos in concíliis, et in synagógis suis flagellábunt vos».

Aríetis íctibus persecutiónis Ecclésia confláta est, id est suis martýribus et virgínibus et sanctis doctoribúsque, et facta est, post undevigínti sǽcula, prodígium illud quod amícis inimicísque appáret, sicut divína ópera mirábilis divíni sui Conditóris.

Inde a suis origínibus Ecclésia scalpro persecutiónis cæláta est; post quemque illátum ictum, ea pretiósam gemmam muris semper sólidis sui pulchri ædifícii áddidit.

Cruóre mártyrum páginæ eius históriæ perscríptæ sunt et illa, ab ortu suo usque ad hodiérna témpora, nullo sǽculo non flóruit.

Tali modo nata est Ecclésia. Sánguine multórum innoxiórum cum esset irroráta, per corpus suum mýsticum sucus tam uber et fecúndus fluxit ut pulchérrimos flores sciéntiæ, virtútis, ánimi perfectiónis et sanctitátis generáre posset.

Tali modo nata est illa, et decúrsu sæculórum plane pátuit persecutiónis spinis numquam eam carére. Ictus vero nihil áliud fecérunt nisi novum vigórem dare árbori illi benedícto quæ, post omnem persecutiónem, frondósior apparébat; profécto sicut arbor, quæ, manum firmam putatóris expérta, primo vere vigórem suum osténdit.

Coram extrémi mensis evéntibus, quod est ergo offícium nostrum? Oráre et amáre. Hæc sunt potentíssima instruménta quæ pacem inter hómines dénuo excitáre valent. Multum nempe oráre, quia orátio fortitúdinem nobis præbébit ad Christum confiténdum neque terga ei ignáve verténda. Amáre quoque, quóniam tantum ódii solúmmodo magna caritátis profusióne exstíngui potest. Pro inimícis suis Ecclésia verba illa modo póssidet, quæ ex ore divíni Moriéntis in Calváriæ loco exiérunt et púlchrius eius testaméntum fuérunt: «Pater, dimítte illis». Ecclésia quidem, tamquam mater amóris plena, brácchia ómnibus fíliis suis áperit, étiam persequéntibus, et univérsis dicit: «Pater, dimítte illis».

Coram novæ persecutiónis perículo, ne ánimo concidámus. Christus semper nobíscum et, quamquam certámen árduum erit, mundábimur atque Ecclésia novos flores inter plicatúras vestis suæ rursus sánguine filiórum suórum aspérsæ cólliget.

Responsorium
2 Tim 4, 7-8a; cfr. Philp 3, 8a. 10

℟. Bonum certámen certávi, cursum consummávi, fidem servávi; * in relíquo depósita est mihi iustítiæ coróna, quam reddet mihi Dóminus, iustus iudex, allelúia.

℣. Verumtátem exístimo ómnia detriméntum esse, ad cognoscéndum Christum et communiónem passiónum illius, confórmans me morti eius. * In réliquo.

Vel:

Ex Scriptis beáti Lucæ a Sancto Ioseph, presbýteri et mártyris

(Las palabras del Crucifijo, Tarragona-Barcelona 1928, pp. 65-69)

Lex indulgentiæ in martyribus refulget

Magna indulgéntiæ lex, inde ab inítio evangélicæ prædicatiónis promulgáta in montis vértice Beatitúdinum, et tam sollémniter in cruce confirmáta, nobis ómnibus viam rectam tutámque osténdit ætérnæ beatitúdinis, necnon fontem felicitátis atque concórdiæ ita creat, ut hómines iam hic in terris eam gustáre póssint. Ea quidem in máxime íntimam humánæ consciéntiæ partem descéndit et ómnia quassat, altióribus suis radícibus rápiens venenátum nímium sui amórem, qui omnem felicitátem et inter ánimos concórdiam déstruit.

Hæc sublímis Redemptóris doctrína nobis impónit, ut præcéptum certum et necessárium pro salúte nostra, sincéram remissiónem ómnium grávium contumeliárum in nos illatárum. Item, ut condiciónem necessáriam ad pacem interiórem obtinéndam atque áliquem perfectiónis evangélicæ gradum assequéndum, illa profécto nobis impónit indulgéntiam benévolam, plenam ac sincéram pro unaquáque ex multis diversísque próximi nostri culpis.

Quamóbrem, magna indulgéntiæ evangélicæ lex non tantum iis impónitur, qui præ óculis habent inimícos certos – ex quibus graves iniúrias accepérunt vel novérunt eos malam voluntátem contra se concípere – sed nempe ad nos omnes pértinet, quæcúmque nostra est sors vel condício, quia nemo adest quin parum multúmve intérdum offénsus vel incommodátus sit.

Lex ista omni die horáque vitæ nostræ concrétæ applicári potest, sive in íntima doméstica familiaritáte sive in sociálibus necessitudínibus, in secretíssimo remotissimóque claustrórum vel in médio negotiórum temporálium vórtice.

Nam sanctum Evangélium, cogitatióne et mente omníno pulchrum, semper simplex atque éfficax est, quia apte cadit in omnes vitæ veræ ratiónes cuiúsque hóminis. Indulgéntia enim inimícis danda, inter ómnia præcépta evangélica, efficacíssima est, quóniam, in íntimos consciéntiæ nostræ recéssus descéndens, ad secretíssimas cordis latébras pérvenit, ubi subtílior nímius amor sui occultátur et celátur. Illa quidem eum réperit atque osténdit coram ipsa cuiúsque hóminis consciéntia, qui semetípsum cognóscere cupit. Hæc mirábilis lex ígitur se interpónere studet in omnes actiónes nostras, sive religiósas sive sociáles, ad eas instituéndas: ad religiósas quod áttinet, ut intellegámus Deum illas non accípere si ei offérimus dum in ánimis nostris amaritúdines vel fratérnas simultátes fovémus; quoad sociáles, quia hoc præcéptum nobis mémorat Deum erga nos actúrum esse eódem modo quo nunc in fratres nostros ágimus.

In hac magna Crucifíxi schola omnes sancti et mártyres sciéntiam suam miram didicérunt et fortitúdinem accepérunt, vitam degéntes in nullo hómine exsecrándo, læti moriéntes immo orántes pro ipsis qui eos ad sánguinem eórum muníficum effundéndum coegérunt.

Hoc sublíme Iesu Christi verbum valde uber et fecúndum fuit, quia in complúribus ánimis exsuscitávit et adhuc exsúscitat afféctus admirábiles, quos ántea mundus ignorábat. Id pro certo multa centéna mártyrum mília, cuiúsvis sociális órdinis, vultu arridénti labiísque orántibus mori dócuit, dum pro ipsis carnifícibus se excruciántibus intercédunt.

Responsorium
Mt 5, 43-45; Io 13, 15

℟. Audístis quia dictum est: Díliges próximum tuum et odio habébis inimícum tuum. Ego autem dico vobis: Dilígite inimícos vestros et oráte pro persequéntibus vos, * Ut sitis fílii Patris vestri, qui in cælis est, allelúia.

℣. Exémplum dedi vobis, ut, quemadmódum ego feci vobis, et vos faciátis. * Ut sitis.

Oratio

Omnípotens et miséricors Deus, qui beátis Angelo Maríæ, Lucæ a Sancto Ioseph, presbýteris, et sóciis, grátiam perveniéndi ad vérticem Carméli per martýrium concessísti, præsta, quǽsumus, eórum intercessióne, ut, regálem Christi maiestátem testificándo, cum sapiéntia atque zelo semper vívere valeámus. Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.


¹ 1 Ex Ordine Fratrum Discalceatorum B.V.M de Monte Carmelo: Georgius a Sancto Iosepho Bosch Verdura, Iacobus a Sancta Teresia Gascón Bordàs, Romualdus a Sancta Catarina Guillamí Rodó, Eduardus a Iesu Infante Farré Masip, Gabriel ab Annuntiatione Balcells Grau, Antonius Maria a Iesu Bonet Seró, Alphonsus a Sacro Corde Mariæ Arimany Ferrer, Petrus Tomas a Virgine Columnæ de Fortón y de Cascajares, Aloisius Maria a Virgine Mercedis Minguell Ferrer, Iosephus Maria ab Angelis Alarcón Ruiz, Elipius a Sancta Teresia Arce Fernández, Petrus a Sancto Elia de Heriz Eguiluz, Vincentius a Cruce Gallén Ibáñez, Eufrasius a Iesu Infante Barredo Fernández, Eusebius a Iesu Infante Fernández Arenillas, Nazarius a Sacro Corde Iesu del Valle González, Petrus Iosephus a Sacris Cordibus Jiménez Vallejo, Raimundus a Virgine Carmeli Grijalvo Medel, Tirsus a Iesu Maria Sánchez Sancho, Ioannes a Iesu Vilaregut Farré, Franciscus ab Assumptionis Segalà Solé, Silverius a Sancto Aloisio Gonzaga Perucho Pontarró, presbyteri; Ioannes Iosephus a Iesu Crucifixo Pàfila Montlleó, Marcellus a Sancta Anna Masip Tamarit, Ioachim a Sancto Iosepho Casas Julià, Damianus a Sanctissima Trinitate Rodríguez Pablos, Iosephus Cecilius a Iesu Maria Alberich Lluch, Angelus a Sancto Iosepho Fort Rius, Carolus a Iesu Maria Barrufet Tost, Melchior a Iesu Infante Martín Monge, Felix a Virgine Carmeli Gómez de Pablo, Placidus a Iesu Infante Collado Oliver, Daniel a Sancta Passione Mora Nine, Iosephus Augustinus a Sanctissimo Sacramento Mateos Sánchez, Ermilus a Sancto Elisæo Rodríguez Calle, Elisæus a Iesu Crucifixo Cuevas Casquero, Perfectus a Virgine Carmeli Domínguez Monge, Clemens a Sacris Cordibus López Yagüe, Constantius a Sancto Iosepho Mata Luis, Iosephus Maria a Perdolente Álamo Jiménez, Bartholomæus a Passione Olivé Vivó, religiosi; Isidorus Tarsà Giribets, Aloisius Domingo Oliva, Bonaventura Toldrà Rodón, Iulius Alameda Camarero, Fratres Carmelitarum Instructionis. Ex Ordine Fratrum B.M.V. de Monte Carmelo: Elisæus Maria Maneus Besalduch, Anastasius Maria Dorca Coromina, Eduardus Serrano Buj, Ferdinandus Maria Llovera Puigsech, Albertus Maria Marco Alemán, Carmelus Maria Moyano Linares, Iosephus Maria Mateos Carballido, Elisæus Maria Durán Cintas, Iosephus Maria González Delgado, presbyteri; Maria a Patrocinio Sancti Iosephi Badía Flaquer, virgo; Petrus Maria Ferrer Marín, Andreas Maria Solé Rovira, Michael Maria Soler Sala, Ioannes Maria Puigmitjà Rubió, Petrus Thomas Maria Prat Colldecarrera, Elisæus Maria Fontdecava Quiroga, Iosephus Maria Escoto Ruiz, Elia Maria Garre Egea, Ludovicus Maria Ayet Canós, Angelus Maria Presta Batlle, Eufrosinus Maria Raga Nadal, Daniel Maria García Antón, Silvanus Maria Villanueva González, Adalbertus Maria Vicente Muñoz, Aurelius Maria García Antón, Franciscus Maria Pérez Pérez, Angelus Maria Reguilón Lobato, Bartholomæus Fanti Maria Andrés Vecilla, Angelus Maria Sánchez Rodríguez, Iacobus Maria Carretero Rojas, Elisæus Maria Camargo Montes, Iosephus Maria Ruiz Cardeñosa, Antonius Maria Martín Povea, Raymundus Maria Pérez Souza, Petrus Velasco Narbona, religiosi.


Prot. 113/24 bis (16 iul. 2025)